ვაი, ახავაი!
ვაი, ახავაი! ჩქიმი ცოდა!
ნამ ჯას მიკვოტახა დუდი.
ჩქიმ დიდა დო ჩქიმ მუმასჷ
აიშა ცოცხალ მუშენ პუნდი.
ფთქუე, შური მუშენ მიდგჷ,
ვამაწყჷნე განგებაშა.
თიცალ ანბე რე ქიანას,
ჭიჭე მირკჷ ხანგებაშა.
დანდობა დო ალარინა...
ვარა სო რე სამართალი?!
ბღალატენთჷ ართიანცჷ,
მოჭირჷნა ოღურალი.
ათაშ გუარძელითჷ-და,
მისპოუ, მედინ ჩქჷნი კვალი.
სასაფლეფცჷ ინოწუხენცჷ
პაპუ დო ბაბუეფიშ ძვალი.
მისჷ მუჭო ოკონ თეში
ირჯებუ დო იპაღურუ,
მითინ ვენდენც ართიანცჷ
ჯიმა, ჯიმას მიკაღურუ.
მერეთმოსლა მოჭირნანი
ზღვა დო გვალაქ აკორთუო?!
სჷმან, სჷმანო, ნწყუმილი
შურც ოჸოთანცჷ საქორთუო.
ვარდიშ პირეფ ქჷთოცჷმე,
მაფშალიეფქ მედინ გვალო,
ჩილამურით იშქვიდოუ
ჩქიმი სქვამი სამარგალო.
ვაი, ახავაი! ჩქიმი ცოდა!
ნამ ჯას მიკვოტახა დუდი?
ათე დღაში ძირაფაშა
ღორონც ცოცხალ მუშენ პუნდი?!