Odluka br. 87 o pretvaranju ZAVNO-a Crne Gore i Boke u Crnogorsku antifašističku skupštinu narodnog oslobođenja
Zemaljsko antifašističko vijeće narodnog oslobođenja Crne Gore i Boke pretvara se u Crnogorsku antifašističku skupštinu narodnog oslobođenja.
Na osnovu prava samoopredjeljenja naroda Crne Gore, a u saglasnosti sa odlukama donesenim na Drugom zasjedanju AVNOJ-a, u Jajcu 29―30. novembra 1943. godine, Crnogorska antifašistička skupština narodnog oslobođenja konstituiše se u najviše zakonodavno tijelo Crne Gore, kao ravnopravne federativne zajednice u demokratskoj federativnoj Jugoslaviji.
Zakonodavnu vlast vrši Skupština na svojim punim zasjedanjima, a između zasjedanja preko svoga Predsjedništva, koje Skupština bira iz svoje sredine i koje se sastoji od predsjednika, tri potpredsjednika, dva sekretara i jedanaest članova.
Sve zakonske odluke Crnogorske antifašističke skupštine narodnog oslobođenja i njenog Predsjedništva objavljuju se s potpisom predsjednika i sekretara Skupštine.
Predsjedništvo Skupštine ovlašćuje se da imenuje Nacionalni komitet oslobođenja Crne Gore, kao najviši izvršni i naredbodavni organ vlasti, čim za to budu postojali uslovi.
Do obrazovanja Nacionalnog komiteta oslobođenja Crne Gore, Predsjedništvo rukovodi svima poslovima narodne vlasti preko narodnooslobodilačkih odbora, koji su ponikli kroz narodnooslobodilačku borbu i koji su osnovni organi narodne vlasti. Ti organi jesu: seoski, varoški, opštinski narodnooslobodilački odbori, sreske i okružne narodnooslobodilačke skupštine. Na temelju ovih organa narodne vlasti, stvorena je Crnogorska antifašistička skupština narodnog oslobođenja kao najviši organ narodne vlasti Crne Gore.
Ovim prestaju važiti sve ranije odluke i proglasi, ukoliko su u suprotnosti sa odredbama ove odluke.
Ova odluka stupa na snagu odmah.
U Kolašinu, 14. jula 1944. godine
Source
[edit]- Zoran Lakić (prir.), Zemaljsko antifašističko vijeće narodnog oslobođenja Crne Gore i Boke : zbirka dokumenata, Istorijski institut SR Crne Gore, Titograd, 1963., str. 272., 273.
- Note: AIICG VII 2―72 (44)