ЎТИЛ/БЕҲТАР

Oʻzbek tilining izohli lugʻati ← БЕҲОЛЛИК БЕҲУДА →

БЕҲТАР I [ф. ji— яхшироқ] эск. кт. Афзал, яхши; яхшироқ. У., бу кунни беҳтар билар.. эди. А. Қаҳҳор, Сароб.

БЕҲТАР II Қулупнайнинг йирик бир нави.