ЎТИЛ/БЕҲАДИК

Oʻzbek tilining izohli lugʻati ← БЕҲАД БЕҲАЁ →

БЕҲАДИК [бе.. + ҳадик] Ҳеч бир ҳадик-сирамаган, тортинмаган ҳолда; бемалол, хавфсиз. Кореянинг ерини қонли ёшга ғарқ қилиб, Беҳадик уча бермас ўлаксахўр ло-4uwiap. Ғ. Ғулом.