БЕШИКАСТ [бе.. + шикаст1 1 Шикает емаган, зарарланмаган, бутун. Бешикаст ғиштларни ажратмоқ. Юкларни манзилга бешикаст етказмоқ. н Султонмурод хумдонга идиш қалашда уста эди. У қалаган идишлар бешикаст, тиниқ бўларди. Мирмуҳсин, Тунги чақмоқлар.
2 Лат емаган, соғ-саломат, эсон-омон. Урушдан бешикаст қайтди. м Ёлғиз.. ўзи шунча нарсани гумдон қиляпти-ю.. ўзи ҳали ҳам бешикаст юрибди. «Муштум».