ЎТИЛ/БЕЧИЗ

Oʻzbek tilining izohli lugʻati ← БЕХУДЛИК БЕЧИҚИМ →

БЕЧИЗ [ф. — бирон-бир, алоҳида

нарсасиз; камбағал ҳолат] кам қўлл. айн.

бежиз. Ҳоким тўранинг келиши бечиз эмас! М. Исмоилий, Фарғона т.о.