БЕХОС \ф. c^ol j-i.^. — ногоҳ, тўсатдан, кутилмаганда] айн. бехосдан, қўққисдан. Бозорга ун учун бораётганимда, бехос том бошидан гува,т ташлаб юборди. А. Қодирий, Кичик асарлар. Тўрабек нима хаёлда экан, бехос чўчиб тушди. «Ёшлик».
Oʻzbek tilining izohli lugʻati ← БЕХОР БЕХОСДАН →
БЕХОС \ф. c^ol j-i.^. — ногоҳ, тўсатдан, кутилмаганда] айн. бехосдан, қўққисдан. Бозорга ун учун бораётганимда, бехос том бошидан гува,т ташлаб юборди. А. Қодирий, Кичик асарлар. Тўрабек нима хаёлда экан, бехос чўчиб тушди. «Ёшлик».