БЕХАВОТИР [бе.. + хавотир] Ҳеч ха-вотирланмаса ҳам бўладиган; шубҳала-нишга ўрин бўлмаган, хотиржам, тинч. Бехавотир жой. Бехавотир ухламоқ. Тўғри бўлинг, бехавотир бўласиз. Мақол. м У ер иссиқроқ, бехавотирроқмикан дейман. Ойбек, Танланган асарлар.
Oʻzbek tilining izohli lugʻati ← БЕХАБАР БЕХАВОТИРЛИК →
БЕХАВОТИР [бе.. + хавотир] Ҳеч ха-вотирланмаса ҳам бўладиган; шубҳала-нишга ўрин бўлмаган, хотиржам, тинч. Бехавотир жой. Бехавотир ухламоқ. Тўғри бўлинг, бехавотир бўласиз. Мақол. м У ер иссиқроқ, бехавотирроқмикан дейман. Ойбек, Танланган асарлар.