ЎТИЛ/БЕРУҲ

Oʻzbek tilining izohli lugʻati ← БЕРУХСАТ БЕРЧ →

БЕРУҲ [бе.. + руҳ] Руҳан эзилган, руҳи паст, руҳсиз. Ҳафиза шу кундан бошлаб кўрпа-тўшак қшшб ётиб қолди, у негадир бемажол ва беруҳ эди. Мирмуҳсин, Умид.