БЕПИСАНД [бе.. + писанд] Диққат-эътибор қилмайдиган; менсимайдиган; лоқайдлик билан муносабатда бўладиган. Энди ҳаммаси мен билан шундай беписанд гашашади, деб хаёл қилди Эломонов. М.М. Дўст, Галатепа қиссалари. Қундуз йигитнинг беписанд муносабатига энсаси қотар эди. X. Султонов, Бир оқшом эртаги. Аёл эрига беписанд, таҳқиромуз қаради. Н. Аминов, Суварак.
2 кўчма Ҳеч нарса таъсир эта олмай-диган, парво қилмайдиган, мустаҳкам. Мен қояман энди беписанд, Кор қилмагай тож отингҳарчанд!А. Шер, Қадимги куй.