БЕПАРДА [бе.. + парда] 1 Парда ту-тилмаган, пардасиз; ниқобсиз, очиқ. Бепар-да ойна. шт Сендай қизлар ҳозир кўча-кўй-ларда Ёр ташюйди юриб очиқ, бепарда. Ҳ. Олимжон.
2 кўчма салб. Очиқдан-очиқ, қўпол равишда айтилган, беҳаёларча, пардасиз. Бепарда гап. м Доимо бепарда сўз халқ ичра айтур беибо, Бўлмагай деб қўрқаман ногоҳ сангсор авлиё. Муқимий. Эломоновга ҳа!Ш ҳеч бир аёл бундай бепарда гапирмаган эди, ғалати бўлиб кетди, жах^ианди. М.М.Дўст, Галатепа қиссалари.
3 мус. Парда боғланмаган ёки пардасиз (чолғу асбоби ҳақида).