БЕНИШОН [бе.. + нишон] 1 Ҳеч қандай дараги, хабари бўлмасдан, ҳеч ким билмас бўлиб, нишонсиз. Балиқларга емиш бўлиб кетасан, Дунёдан бенишон бўлиб ўтасан. «Баҳром ва Гуландом». Бенишон кетганди қўлимдан қушим. «Ойсулув».
2 кўчма Бола кўрмасдан, орқасида наел қолмасдан; фарзандсиз. Бобонгиз амир-султон Дунёдан ўтган бенишон. «Нурали».