БЕМЕЪЁР [бе.. + меъёр] Одатдаги, бел-гиланган ўлчовдан ташқари; ортиқ; ўринсиз; бевақт, кутилмаганда. -Кетишинг бе-меъёр бўлди-да, яхши боргин, — деб ўрдага қдрабўтибкетди. «Маликаи айёр». Бемеъёр оғир юкни Бўрибойли нор келтирар. Бошинг-даги мушкул ишни Олтин, кумуш, зар келтирар. «Оқ олма, қизил олма».