ЎТИЛ/БЕДИН

Oʻzbek tilining izohli lugʻati ← БЕДИЛХОНЛИК БЕДОВ →

БЕДИН [бе.. + дин] айн. динсиз. Бир фабриканинг ёниға етиб эрдим, эшикдан бир хуносаи мушкил соч қўйғон бедин чиқуб келди. А. Қодирий, Кичик асарлар.