БҚДАРМОН [бе.. + дармон] 1 Дармони, мадори йўқ; қувватсиз, ҳолсиз, заиф. Бе-дармон чол. Оёқларим бедармон. н Қанча юрди шу тахлит, суянмоққа нимадир қи-дирди чоғи, қулочларини ёзди.. бедармон оёқлари чалишди, нимагадир қоқилди-ю, юз тубан ерга йиқилди. «Ёшлик».
Бедармон тортмоқ Куч-қуввати кетиб, мадори қуриб бормоқ. Доим захда ўтириб ишлаганимданми ёки ўзимнинг табиатимда заифлик борми, ишқилиб.. кўп вақтдан бери бедармон тортиб юрибман. А. Қодирий, Ўтган кунлар.
2 Яхши ўсолмаган, нимжон (ўсимлик ҳақида). Бедармон ниҳол. ш - Кўп звеноларнинг ғўзаси жуда бедармон. Чопиқ ва суғориш сифати ҳар жойда бир хил эмас, — деди Ўктам. Ойбек, О. в. шабадалар.