БЕАСО [бе.. + a. I г — таёқ, ҳасса] Қўлида ҳассаси бўлмаган; таянчсиз, суян-чиқсиз. Борсанг кўйиға, қосидо, айтгил Муқи-мийдин дуо, Баским заифу беасо, мен мубтало қайга борай? Муқимий. Менга чечан десам, сўзга ҳам чиқдинг расо. Сўз тополмай лол қолдим, кампирдайин беасо. Э. Охунова, Мен тонгни уйғотдим.