БЕАМАЛ [бе.. + амал] 1 Амали, лавозими йўқ, лавозимсиз. Кишим йўқ, давлатим йўқ, камбағалман, Яроғ йўқ, мансабим йўқ, бе-амалман. Ҳабибий.
2 Ҳеч нарса билан шуғулланмайдиган, ишсиз; танбал. Қизи ўн бешдан ошмай эрга берган ваҳший мардумни — ..беамал мумани ер ютсун. «Ўзбек шоиралари».