БАҚИРОҚ Бақириб, шанғиллаб гапи-ришга одатланган; шанғи. Бақироқ чол. Бақироқ туя — норинг, Бақироқ ота — ма-доринг. Мақол. н Хўжайин — бақироқ одам. Ойбек, Танланган асарлар. Ўзи қўрқоқ бўлса ҳам, ўлгудек бақироқ, ваҳима. А. Мухтор, Чинор.
2 Ҳадеб овоз чиқараверувчи, нотинч (ҳайвонларга нисбатан). Бақироқ сигир сут-сиз бўлар. Мақол. Ёлғиз бола йиғлоқ бўлар, Ёгғиз туя бақироқ бўлар. Мақол. н Бақироқ эчкидай мунча шанғиллайсан. Ж. Абдул-лахонов, Хонадон.
3 кўчма Шовқин-суронли; гулдуросли. Офтоб акси тушиб нақшларга бўғилади бақироқ бозор. X. Даврон, Болаликнинг овози. Бақироқ булутлар қандай яхши! Шариллатиб ёмғир ёғибюборди. Мирмуҳсин, Умид.