БАҚБАҚА \а. oj-Jj — ғурра, қавариқ, пуфак ҳосил бўлиши) с.т. айн. бағбақа. Шакархон енгилгина кулиб қўйди. Томоғи тагидаги муштаккина бақбақаси силки-ниб кетди. X. Тўхтабоев, Йиллар ва йўллар. Узун бўйнидаги бақбақаси лиқиллаб кетди. «Шарқ юлдузи». Ойнинг сутдек нурида унинг \Гулсумнинг\ Бақбақаси Некқадамнинг кўзига жуда жозибали кўринди. С. Айний, Қуллар.