БАҒОЯТ [ба.. + ғоят] рвш. Юқори, ортиқ даражада, жуда ҳам, ўта. Кароматингиз бағоят тўғри. Ойбек, Навоий. Унинг кулгуси ўзига бағоят ярашар эди. Э. Усмонов, Ёлқин. Иииари бағоят кўп бўлгани сабабли Қамбар Мирзодан ҳамма гапни эшитиб турдим, — дедилар. Мирмуҳсин, Меъмор.