БАШОРАТ [а. — яхши, хуш ха
бар, мужда] кт. 1 эск. Хушхабар; мужда. Ҳудайчи қўрғон беги қошига етиб, бек ҳаз-ратларининг ҳозир етиб келишларига башо-рат берди, яна отининг бошини буриб, йи-гитлари билан орқага қайтди.. А. Қодирий, Ўтган кунлар. Самовий мавжудотлар шоҳан-шоҳнинг бахт ва саодатидин башорат бер-дилар. Уйғун ва И. Султон, Алишер Навоий.
2 Олдиндан кўриш, олдиндан айтиб бера олиш; олдиндан айтилган фикр; тахмин, мўлжал. Бу орада онасининг башорати тўғри чиқиб, ёмғир томчилай бошлади. Қ. Кенжа, Нотаниш гул.
Башорат қилмоқ Бирор воқеа-ҳоди-санинг натижасини олдиндан кўрмоқ, олдиндан айтиб бермоқ. Улар., отанинг ҳаде-май туриб кетишини башорат қилишарди. Ш. Холмирзаев, Бодом қишда гуллади. Табиатнинг йил давомида кўрсатгувчи ин-жиқликларидан ҳеч ким башорат қилол-майди. «Саодат». Ҳатто палакдаги калий миқдорига қараб бўлажак ҳосил сифатини башорат қилиш мумкин. «Фан ва турмуш».
3 Башорат (хотин-қизлар исми).