БАХЯ \ф. ■ — чок] Кийим-кечакнинг тўғри чок билан бостирилган қирғоғи (чети, зиҳи) ва шундай чокнинг ўзи. Олтинларни абонинг ё'қа бахяси орасига тикиб яшир-ганман. «Муштум».
Бир бахя Озгина, бир оз, кичкина. Бир бахя ҳам сувли ерлар буш қолмасин. Ғ. Ғулом, Кўкан батрак. Шундай ёшларимизнинг ишини эшитганда, кишининг кўнгли яна бир бахя кўтарилиб, кўнглинг қувончга тўлади. И. Ўктамов, Ҳикоялар. Бир бахя ўтади Ошиб тушади, ўзади. Маҳмадоналикда сен ундан бир бахя ўтасан. Бир бахя қолди Сал қолди, оз қолди. Ўлишимга бир бахя қолди. Ҳамза, Танланган асарлар. (Маҳкам: ] Оёғим узилиб, жағим осилиб тушишига бир бахя қолди. И. Раҳим, Зангори кема капитани.