БАХАЙР [ба.. + хайр| 1 Хайрли, эзгули; яхшиликка олиб борадиган, охири яхшилик билан тугайдиган. Худо охири бахайр қилсин энди! А. Қодирий, Ўтган кунлар. Киши бир касбга ёшликдан меҳр қўйса, охири бахайр бўлади. «Ишчилар». Ишқилиб, охири бахайр бўлсин. Кўнглим бир нарсадан ғаш, дадаси.'О. Ёқубов, Пьесалар.
2 Касал ёки бирор бахтсизликка учраган кишини кўрганда, ундан кўнгил сўраш учун қўлланадиган сўз. Бахайр? Не бўлди, тақсир! Ойбек, Навоий.