ЎТИЛ/БАРҲАМ

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search

Oʻzbek tilining izohli lugʻati ← БАРҲАЁТ БАРҲАҚ

БАРҲАМ [ф.

j"-4чигал, аралаш; пароканда): барҳам бермоқ Йўқ қилмоқ, тугатмоқ; хароб қилмоқ; тўхтатмоқ. Амир Темур сарбадорлар ҳаракатига барҳам бер-гандан кейин, бу ҳаракатга сыоқадор одашар ҳар томонга тарқаб кетган. Мирмуҳсин, Меъмор. ..ёвузликка барҳам бериш учун озмунча қурбонлар бермадикми биз! Н. Сафаров, Оловли излар. Иста, қисматимга ўзинг бер барҳам, Иста, яхши кунда номим қм1гш ёд. А. Орипов. Барҳам емоқ (ёки топ-моқ) Йўқ бўлмоқ; тугамоқ, тўхтамоқ. Кўз-ларидаги аввалги ҳурковучлиги, тортин-чоқлиги барҳам еган. Шуҳрат, Шинелли йиллар. Истар эди жафокаш инсон: ..Барҳам топса қуллик, кишан, ғам. Уйғун.