БАРИНА [р. барин + а) с.т. Дворян аёл, оқсуяк аёл. Валихон сўфи ҳамон касал, дўконимизга тўра келгани, уйимизга барина киргани обрўйимизни ошириб, тинчгина иш-лар эдик. А. Қаҳҳор, Ўтмишдан эртаклар. Бутунлай кўринмай кетгандан кейин эса Тўра қизга қараб: -Вой, яхши барина экан! — деди. М. Исмоилий, Фарғона т.о.