БАНГИ [ф. ^ ■ — банг, наша чекувчи; наркоман] 1 Наша чекишга одатланган шахе; нашаванд. Мулла паловга ўч, банги — оловга. Мақол. н Оқсоч ҳам, отбоқар ҳам аллақачон донг қотиб ухлаб ётишибди. Бири кар, бири банги. К. Яшин, Ҳамза. Ана, банги тўра юмшоқ курсида, афюннинг кайфини суриб, кўзлари сузилиб ўтирибди. С. Сиёев, Аваз.
2 кўчма фольк. Наша. Шерободда мен кўрдим Банги чеккан бангини. «Нурали».
3 Умуман наша, кўкнори, қорадори ва ш. к. га ўрганган, гиёҳванд шахе, шунинг-дек, унинг лақаби. Мирвали бангининг кўма-гида аравадан замбилға/такни тушириб ола-дилар. А. Қодирий, Ғирвонлик Маллавой.