БАДБИН [бад.. + ф. j^j — кўрувчи, қаровчи] 1 Бировга ёмонлик истовчи, бузуқ ниятли, бадхоҳ. Тушунаман, умр қисқа, Ҳақ дасти ҳам қисқароқ, Аммо нечун шу умрда Бунча бадбин яшамоқ? А. Орипов, Йиллар армони.
2 Жамият ахлоқий нормаларига тўғри келмайдиган; ярамас. [У] Эски Шарқдаги бадбин урф-одатларга қарши, хотин-қиз-ларни ҳуқуқсиз қулга айлантиришларига.. қарши исён қиларди. Ҳ. Носирова, Мен ўзбек қизиман. Тақсири олам, бу ғаламис гапларга асло қулоқ сола кўрманг. Булар сизни чал-ғитиш учун атайин айтилган бадбин гаплардир. Ж. Шарипов, Хоразм.
3 Умидсиз, тушкун ҳолатли; пессимист. Қайғура бил, лекин бадбин бўлмагил, Қайғу табиий ҳол, бадбинлик ёмон. Уйғун. Ким-салар, бадбин дея боқманг бу кун Абдуллага, Тингласа гоҳи юриб мозий элидин зорлар. А. Орипов.