Wucho abo kurjatko

nadpis	Wucho abo kurjatko
awtor	Ze serb. bajkow. Šewčikowa zběrka
lěto
žórło	texty.citanka.cz
licenca	public domain
nota	stary prawopis

Borkač přiwjedźe sebi kmótra Hansa na kermušu. Jeho za blido sadźiwši, počina nože rjedźić a točić. Žona pak pječe w kuchini kurjatka, a po kuchaŕsku woptawa a woptawa, hač běchu so kurjatka minyłe. Ale kak mohła so nětko wurěčeć? Zbožowna myslička ji připadźe. Muž zańdźe na najstwu, zo by tam po něčo dóšoł. Spěšnje suny so žona do jstwy a poča: "Hdy byšće wědźał, kmótře, što mój muž z wami chce. Chce wam wuši wotrězać - wbohi je druhdy přemysleny. Ćekńće, kmótře, ale spěšnje!"

Kmótr naboja so a khwataše z dwora won. Po khwili přińdźe muž dele. "Hdźe je kmótr?" wopraša so. "O", dźeše žona, "ty sy sebi praweho njeplecha do domu přiwjedł; přilěze tón čłowjek do kuchinje a wzawši kurjatka ćekny z dwora." Muž njewotpołožiwši noža, kotryž měješe w rucy, běžeše hnydom za kmótrom wołajo: "Kmótře! jenož jedne mi daj!" Kmótr mysleše na wucho a nóžkowaše bóle dyžli prjedy.