Ryćeřski kěrluš

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
nadpis Ryćeřski kěrluš
awtor Jurij Mjeń
lěto
žórło http://texty.citanka.cz/
licenca public domain
nota stary prawopis

    Budźće mi witani, dostojni mužojo! Hlej, waše mjena
    su kaž saronske róže, kaž z ranja zernički, lube
    tudy na zemi tym Serbam; tam pak we knjezowym templu
    z błyšćatym pismikom zaryte krasnje do marmornych stołpow.

    Wy sće swětło ludźi, a bóžscy wodźerjo dušow,
    twarjerjo wěry, wucerjo prawdy, pastyrjo swěrni,
    tróštarjo zrudnych, lěkarjo khorych, drozy a lubi
    pomharjo k njebju, wěrni a swěrni, kaž njesmjertnych jedyn.

    Wo žni wy budźeće najwjacy snopow prawdosće nosyć;
    wjesele wyskać, hdyž budźe wam mzda tych wińcarjow data;
    spěwać před trónom toh' knjeza, we wěčnej radosći krasnje:
    česć budź, wysokosć z khwalbu a z modlenjom našemu Bohu
    wot wěčnosće hač k wěčnosći, halelujah! a hamen!