Jump to content

Page:Sutan Landjungan.pdf/9

From Wikisource
This page has been validated.

Talampau ketek balun gadang, talansung maso kanak-kanak, lai baasuah djo didikan, tjaro dimaso nan ditampuah, tapi tak sampai kawalaknjo, patah ditangah nan mambedo. Maso rumadja nan ditanai, walau bak mano pasakitan, miki baalah sangketonjo, bak kambiang dipakupangkan, bahati gadang salalu. Tak tahu djiwa tasapik, tak tantu dilangkah babatasi, hiduik ditangan kulik putiah, dibawah marawa tigo ragam. Mandjalang saparo umua, lah tahu dimiliak hilang, lah tampak hak tarampeh, tahu lah diri diuntungnjo, tak dapek salelo hati. Hiduik dizaman pandjadjahan, undang rang barat nan mangungkuang, dalam kawalan bangso asiang. Turun marawa tigo ragam, lumpuah barat kulit putiah, kungkuang bakisa kaparangkok, dari tasapik kakilangan, disitu pakiak mangko labiah, dek sati njawa kahilang, kok tidak wallahualam.

Digamak zaman nan katigo, sungguah baitu pananggungan, sipat alam tak mungkin tatap, garak diam tak buliah tidak.

Kalau nan basipat tjaia, walau bak mano mambakukan, bahimpun bumi djo langik, sapakat luluak djo karang, dek nan fana kahantjua djuo, hantjua tak mungkin padu lai.

Lanjap pandjadjah kulik putiah, hantjua merah putiah bulek, lah padam mantari tabik, kulik kuniang lutuik basimpuah, hilanglah zaman pandjadjahan. Disangko alam lah kasuni, dunia kaaman salamonjo, tapi tak tibo nan diangan, kahandak Tuhan nan balaku, insan tak dapek bakuaso. Lah himpun timua djo barat, hatok dileba kabakampuah, pandjang bak raso kabauleh kanai katjapuak muluik manih, udjuik tudjuan nak mandamai, kironjo darurat nan mandatang. Itu nan rumik manggambakan, hiduik bagantung katalingo, kahilia rantau lah kusuik, kamudiak alam lah sampik. Tak dapek batinggang lai, lah lungkeh galang pamato, lah ruruik tjintjin didjari, lah hilang pusako lamo, lanjap sumangek

4