alldraðr[2]. En firir þui at hann var rikum auðœfom oc morgvm miclum eignum auðgaðr. þa fecc hann ser unga kono at fa ser arfa við til erfða oc auðœfa sinna er þeim mætti stiorna eftir hans daga. Mær sv er hann fecc var rikra manna oc agætrar ættar. hyggin oc heyvesk oc hin friðazta. hann unni henni mikit sacar fegrðar hennar. oc læsti hana iamnan i turni sinum i einv miclv lofte steinþildu. Hann atti þar systur með henni oc var gomul oc æckia. hafðe latet bonda sinn. hann hafðe skipat henni hia unnasto sinni. at[3] hafa grunsemd oc gæzlu a henni. Nu bar sva at i upphafi aprilis manaðar. er utifuglar taca at syngia siðveniolegum saungvm natturo sinnar hvetiannde hverr annan til astar oc auca. þa uppstoð sa hinn riki maðr einn dag mioc arla. oc klæddizc i skog at fara a veiðar. þa vacnaðe hin rica frv oc toc at grata þa er hon sa solarliosit. oc fann hon þa at gæzlukerling hennar uar brott gengin or svefnlofteno. Kærðe hon mioc lif sit oc þat er henni þotti at vera. andvarpaðe mioc oc gratannde einsaman mælltizc viðr. Vesol em ec kvað hon. oc ugæfo kvenmaðr. at ec heui sva þung orlog. Ec em her hertekin oc læst i þessum turn. ec man alldre heðan i brott komaz nema ec se dauð dregin. Þessi hinn gamle oc hinn abruðgi karl er ec em viðr bvndin. hvat ottaz hann er her helldr mec i sva þrœngri hertoku. at ec fæ ei frælsi til kirkiu at ganga ne helgar tiðir heyra. Ef ec mætti við mæla oc með honum ganga mer at skemta. þa mynda ec syna honum bliðlæti mitt. þo at ec hefða ei til þess fyst. Bolvaðir se minir frænndr oc allir þeir er þat rað gerðo. at gifta mic þessum gamla manni. oc pusaðo mec hans callda licam. er sva hevir byrgt mec i þessum turn sem þióf i myrkvastofo. hann man alldre kunna deyia. Oftsamlega heui ec heyrt sagt at menn hafa funnit i þesso fylki i fyrnskunni[4] marga kynlega luti er leysti þa oc frialsaðo þa er œnglega varo staddir. Riddarar funnv friðar meyiar oc kurteisar eftir vilia sinum. oc varo þeim sva leynilega vnnande at þau lifðu lengi sva roplaus at engi maðr vissi nema þær oc þeir. Nu ef sva hevir verit oc sva ma vera einnihverri. gvð er hvetvitna gerir geui mer vilia minn.
2. Nv sem hon var mioc slict kærannde. þa sa hon inn beraz at sér sem skuggi være eins mikils fugls vm einn litinn glygg. oc þotte henne kynlect oc vissi ei hvat þat mynde vera. oc i þui inn flaug vm glyggenn einn hinn friðazte gashaucr með fogrum fotum sva sem hann være fim sinnum eða sex mutaðr. hinn fegrsti fugl. oc settiz hann firir huilu frunnar. Sem hann hafðe þar litla stund setið oc hon leit til hans. þa syndiz hann friðr oc mikill riddare. oc þotti henni
