Jump to content

Page:Strengleikar, eða Lioðabók.djvu/96

From Wikisource
This page has been proofread.
72
STRENGLEIKAR.

en þess imillum skal Ianual fa konungi verðzlumenn firir sec. at hann skal biða doms. at koma þa sialfr firir konung. Þa man konungs lið vera fiolmennare. þui at fair varo nu heima nema þeir einir er nestir gengo oc hinir kærazto varo konungi. Þa sendv þeir til konungs oc birtu honum þat sem þeim hafðe af sva voxnu male synzc. oc krafðe þa konungr vorzlumann. En Ianual var þa enn einnsaman fiarre uinvm sinvm oc frænndum. I þui kom sira Valuein oc allir felagar hans oc gengv i vorzlu firir hann. Þa mællti konungrenn. Ek læt nu kvað hann Ianual i yðra vorzlu vpp a allt þat er þer hauit af mér þegit. eignir oc castala oc rikar borgir oc allzkonar aðrar rikar giafar er lendum monnum ero[10] til sœmdar gefnar oc eignaðar. Nu sem þeir hofðu i vorzlu gengit. þa gengo þeir til herbyrgia sinna. Riddararner fylgðo þa Ianual oc avitaðo hann mioc oc refstu honum at hann skylldi ei hafa harm sva mikinn af ast sinni. oc bolvaðo sva uhofsamlegvm astum. Nu sem sa dagr kom er þeir hafðo eindagat at dœma þær sakir er konungr gaf Ianual. þa varo þar samnaðer allir lenndir menn konungs. Konungr gaf Ianual þa sakir oc drotning. Þa komv konungs riddarar er i vorzlu hofðu gengit firir Ianual oc leiddu hann firir konunginn. Allir er at sato domenom varo ryggir mioc. oc harmaðo mioc at þeir skylldo dœma[11] hann sva dyrlegan mann. sva milldan oc kurteisan oc vel reyndan oc utlennzkan mann on hialpar oc hugganar allra sinna frænda. Margir varo þeir er at lica konungi oc drottning villdu spilla hans lut. Konungrinn bauð at skunnda domenom sacar drotningar er beið orskurðar þeirra.


8. Sem þeir skylldu skiliazc. þa sa þeir tvær meyiar komannde a tveim friðum gangarom. varo hinar friðazto. Allir þeir er þar varo staddir hugðo at þeim vannlega oc kvaðoz alldre fyrr hafa iamfriðar seet. Þa gec herra Valvein oc þrir riddarar með honum til Ianuals oc sagðe honum fra meyiunum[12] oc synde honum. oc huggaðezc hann þa mioc. En þa bað hann sira Valuein mioc með litillatlegom bœnum. at hann skyllde syna honum hvar þeirra tveggia var unnasta hans. Hann svaraðe. Ec veit ei kvað hann hveriar þær ero ne hvaðan þær komo ne hvat þær villdu. ne hvert þær[13] villdv fara. Þær riðu þegar fram oc namo ei staðar fyrr en þær komo firir konung. þa stigv þær af hestonom. þær varo hinar friðazto oc mællto kurteislega. Herra konungr kvaðo þær. latet ryðia svefnbur imoti frú occarre. þui at hon vill af hesti stiga oc hava herbyrgi með yðr. Konungr iatti þeim giarnsamlega þat er þær baðo. oc kallaðe til sin tva riddara. oc fylgdo