5. Konungrenn kom þui nest af veiðum ór morkinni. þar sem hann for at veiðum. oc er hann kom i svefnhus drotningar oc drotning leit hann. þa[7] kærðe hon firir honum um Ianual er mismællti henni. oc sagðe honum at Ianual bað astarþocca hennar. en firir þui at hon syniaðezc honum. þa suivirðe hann hana i orðum sinum. oc rosaðe þui at hann atti þa vnnasto er sva var dyrleg oc ric oc máttog. at hann kvað villdre vera þa er fatœcazt var þionastomey unnasto hans en drottningin syndi sec vera. Konnngrenn (varð) þegar mioc reiðr oc svor mikinn eið. ef Ianual getr ei vart sec máli konungs með rettenndum. þa skal konungr lata á bal brenna hann eða hengia hann sem þiof a galga.
6. Đui nest gec konungr or svefnlofti sinu oc sendi eftir þrim vinum sinum oc sendi heim eftir Ianual er þa hafðe œrinn harm oc vanndræðe. Hann var þa heima i herbergi sinu oc fann hann þa at sonnu at hann hafðe tynt unnasto sinni. þui at hann hafðe rofit oc uppsagt astarþocca hennar. oc var hann einnsaman i klefa sinum ahyggiofullr ryggr oc mioc angraðr. Hann callaðe þa mioc oft a unnasto sina. En þat teði honum allzecki. hann kunni alldri sva œpa ne hormulega lata at hon villdi miskunna honum. Huilicr man hann nu synaz. I þui komo konungs senndimenn oc sogðu honum. at hann kœmi til konungs sva sem konungr bauð honum i þeirra orðum. er drotning hafðe rœgt hann. Ianual hafðe drepit sialvan sec ef hann mætti þui uiðr koma i þeim micla harm þa hafðe hann. Siðan sem hann kom firir konung. þa syndizc hann slicr sem hann var. hugsiucr oc harmsfullr. litlaus oc ryggr. Þa mællti konungrenn til hans i mikilli reiði. Snapr kvað hann. mioc heuir þu svivirt mic oc við mic gort suivirðlega. þu hoft i dag kvað hann illa oc unyta deilld. suivirðir mic oc spottaðer drotningena. rosaðer mikilli[8] heimsku. Of frið oc of dyrleg er unnasta þin. ef þionastomær hennar er villdre oc hoskare en drotning vár er. Ianual varðe sec með morgum afrogum. at alldri gerðe hann sinum herra sviuirðing. En nu heui ec kvað hann tynt unnasto minni. af þui er ec rosaðe mér af ástarþocca hennar. firir þui em ec harmsfullr. En þær sakir er konungr gaf honum. þa vill hann af þui sem konungs hirðlið getr sannazt sét.
7. Konungrenn var mioc reiðr. oc firir þui sendi hann þegar eftir ollu hirðliði sinu at dœma[9] af þesso þat er rétt er. Sva at ei virðizc konungi til hallmælis. þa gerðo þeir þat sem (hann) hafðe boðit þeim hvart sem licar eða mislicar. Sem allir varo þangat gengnir. þa dœmdo allir. at Ianual skal hafa einn dag eindagaðan ser til svara.
