vill hann muna oc hveriv sinni minnaz þeirrar skemtanarsamlego seto er hann sat a Barbeflear strondv til byriar biðo.
2. Hann sennde þui nest i Bretlannd alla þa er með honum varo baztir harparar. oc uið þeim ricar giafer oc fornir konunglegs orleics. Sem þeir varo til hennar komnir i Brettlannd ricar fornir fœrannde henni af konungs milleic. þa uiðrtoc hon með miclum fagnaðe oc morgvm þockum. Siðan leið litil stund þess i millum. þa gerðe hon strengleic þann er konungr hafðe beðit hana með brævi sinu oc senndimannum. oc frœdde harpara oc kenndi þeim stranndar strengleic. Sem þeir aftr til konungs foro með miclvm fagnaðe oc bliðre gleðe. þui at þeir hofðu vel oc skiott syst allt þat er þeim licaðe. þui nest skolu þeir leica firir konungi þenna strengleic oc villdarmannum hans oc hirdliði. oc sogðu þeir er skiliannde varo. at alldre heyrðo þeir fyrr annan strengleic iamgoðan þessum. En með þui at konungr let lica sér þenna einkennilega yuir alla strengleica. þa læz ei harparenn ne glyiarenn vera nytr nema hann være þenna kunnande vel at gera oc gorsamlega. oc for þessi[4] um allar hirðer konunga oc hertoga oc iarla. oc var engi su drottning hertoga ne iarla ne aðrar rikar frúr er ei leto lica sér þenna strengleic. Oc enn um vara daga ero þeir margir er þenna kalla hinn villdazta oc [konunglegrar skemtanar[5] strengleic. Nu las ec ei lengra i volsku male af þeima strengleic. en allzecki uil ec uiðr auca nema þat. at guð signi konunginn oc sœmi. vardveiti oc uirðe. er þessa boc let norrœna veranndom oc viðkomanndom til skemtanar. oc miskunni þeim er þetta ritaðe. amen.
XV.
Leikara lioð
Þat hava sagt oss Kornbretar at hins paris[2] undir Leuns fialle vanndizc mikit folc oc fiolde at samnaz til veniolega a hverium tolf manaðom til hatiðlegrar tignar þess hins helga nafns. Þangat komo rikir riddarar fiolmennilega oc allar hinar friðaztu frúr oc meyiar er i þui fylki varo. sva at engi frú var su er nockorrar fegrðar var. at ei kom þar rikolega búin a þeim degi. þar var þa mart rœt með korlvm oc konum. oc langar rœður gorvar[3] . . . . . . . . . . . .
