Jump to content

Page:Strengleikar, eða Lioðabók.djvu/88

From Wikisource
This page has been proofread.
64
STRENGLEIKAR.

lengr en um kvelldit. vm morgeninn toc hann leyui. En fostra hans gaf honum morg herklæðe. oc at hann skyllde vel reynaz at riddaraskap oc kurteisi. Siðan kom hann yuir sio oc stefndi i Bretlannd norðr. oc hellt hann sec vel oc for at atreiðvm oc kannaðizc við alla þa er ricaztir varo i þui lannde. For þa hvervitna reysti hans oc riddaraskapr heim i fostrlannd hans. Milun heyrði mioc lofaðan þenna hinn unnga riddara. oc mislicaðe honum mioc at sa riddare var sva raustr. oc ihugaðe hann at fara skyndilega yuir Ænglannz sio oc gera atreið þessum riddara. at svivirða hann oc frægð hans. oc gerðe þetta kunnict vnnasto sinni oc vil hann hafa leyui af henni. Sem hon fra vilia hans. þa þackaðe hon honum oc kunni honum micla áfusu at hann uill fara ór lannde sinv at leita sunar þeirra. Milun frá orðsennding hennar. bio rikulega ferð sina. oc kom upp i Normandie. Siðan for hann ut i Bretlannd oc hafðe með sér marga goða riddara. oc dvaldizc i Brettlannde til þess er paskar varo liðnar. Þa safnaðezc mikill[10] fiolldi riddara vnndir Michials fialli Normenndingar[11] oc Bretar. Milun kom þa fyrstr þar allra grimr oc vapndiarfr. oc spurðe hann aðra riddara hvar sa hinn goðe riddare var. oc varo þeir yrnir er honum sagðo. oc i hvaro liði hann var. Þa sa Milun at hann reið einkar vel oc gaf stor hogg oc kennde hann af vápnom oc skipaðizc i fylking imoti. oc leyfti hvar at oðrvm sem skiotazt mátto hestar þeirra laupa. Milun lagde hann með sva harðo hoggi. at þegar brast spiotskaptið i sunndr oc gat hann ei fellt hann. En sveinnin festi sva spiot sitt a honum at hann skaut honum af baki. Sem hann fell þa sa hann undir hialm hans at huitnat var har hans oc skegg. oc mislicaðe honum at hann fellde hann. oc tóc hann þa hestinn með beislino oc fœrðe honum i giof oc mællti. Herra kvað hann. stig a hest þinn. Guð veit mer mislicar mioc. at ec skyllde sva mikit misgera nockorvm þeim manni er á þinum alldre er. Milun lióp þegar a hest sinn. oc kunni honum micla afusu. oc kenndi hann þa fingrgullit a hennde honum. oc mællti þegar til hans. Vinr kvað hann. lyð orðvm minum. Seg mér hvat faðer þin heitir oc moðer þin oc sialfr þu. Þa svaraðe sveinnen. Giarna vil ec segia þér þat er ec veit til. Ec hygg kvað hann. at faðer minn var fœdr i Vales. oc er hann callaðr Milun. Hann unni eins rics mannz dottur. oc gat mic i leynd með henni. En foðursystir min fostraðe mec oc varðveitti mic sva lengi at hon gaf mer hesta oc herklæðe. oc sende mec i þetta land faður mins at leita. Oc nu fysir mic at fara i fostrland mitt oc finna hann yuir Ænglanndz sio með skunnda. þui at ec vil vita hvat tit er um foður minn. oc hverso