em ec vel kunnande at taca fugla. I dag (toc) ec ælftr eina i gilldro minnæ undir Arluns fiallæ. oc vil ec gefa þenna fugl frv castalans. Þa svaraðe honum durvorðrenn. Vinr kvað hann. engom ukunnigvm manni er lofat at rœða uið hana. nema hyski hennar oc heimamonnum. en ei at siðr ec skal freista oc viðrleita. ef ec mætti koma þer a funnd hennar. Þui nest kom dyrvorðrenn i hollena. oc fann hann þar engan mann ihia henni nema tva eina riddara. oc snerezc hann þa aftr skyndilega oc leiddi hann þa skialldsveinenn sva leynilega. at engi vissi þarkvamo hans. oc engi spurðe hver hann var ne hvat hann villdi. Þeir komo baðer til frunnar oc fœrðo henni elftrena. oc fengo henni sialfre i henndr. Hon með miclvm fagnaðe viðrtóc oc strauc mivclega hofuð hennar oc hals. oc kennde hon brævit i þui. var folgit undir fioðrvm elftrennar. Þa gec hon i loft sitt oc lét bera þangat elftrena oc kallaðe til sin mey eina. oc leysti brævit oc braut innsiglit. oc fann hit fyrsta orð Miluns unnasta sins. Nv var þat fyrst a brævino. at hon skylldi nœre ælftrena[5] sva lengi sem henni licaðe. en þa er henni licaðe at sennda hana i brott með brævi sinu. þa skyllde hon engan[6] mat geva henni a þrim dogvm. oc lata leiða hana unndir beran himinn. oc mynde hon þegar brott flivga til þeirra hibila[7] er hon var fyrr ven at vera. Frun umleitaðezc þa með list oc velom. at hon gat syst ser blec[8] oc bocfell. oc gerðe bræf oc batt unndir fiaðrvm ælftenni þa er hon hafðe fastat .iii. daga. oc flaug hon þegar skyndelega til castala Miluns. oc gecc þegar til hans. oc kallaðe hann ræðizmann sinn at geva henni mat. oc toc hann bræf af halsi hennar oc las þegar allt yuir oc huggaðez ðá mioc af bliðri[9] kveðiu hennar oc iartegnum þeim er hon senndi honum.
3. Vel .xx. vetr lifðu þau sva Milun oc vnnasta hans. at þau gerðo elftena sendemann sinn. sva at engi vissi nema þau tvau. En su hin rica fru systir Miluns. en fostraðe sun þeirra. hafðe hann sva lengi með sér at hann var fullkominn maðr at vizko oc skynsemd oc afle. Þa let hon gera hann riddara oc fec honum bræf oc fingrgull þat er henni var sennt með honum. at fa honum þa er hann være vaxinn maðr. oc sagðe honum hvar moðir hans var. oc með hverium atburð faðer hans gat hann. Þa er frun hafðe allt sagt honum. þa fagnaðe hann at faðer hans var ætgoðr oc ricr at eignum. oc ihugaðe hann at honum samir ei at rosa ser þui. at hann er sva ricra manna. oc faðer hans sva frægr af reysti oc riddaraskap. nema hann kome ser i meiri fremd með aðrum riddarum. Bio hann þa brottferð sina or lannde. oc lét fostra hans allzecki skorta hann. dvaldizc þa eigi
