oc hennar orðsenndingum oc mællti til senndimannz hennar. Vin kvað hann. þu skalt fara aftr til fru þinnar oc fœra henni þetta fingrgull. oc koma eftir mer þa er henni licar. oc skal ec þa fylgia þer. Sveinninn toc þa leyui oc for sva buit til fru sinnar oc fec henni fingrgullit. oc sagðe. at hann heuir syst þat sem hon vil. Scamt ifra svefnhusi hennar i grasgarðe einum setto þau funnd sinn oc viðrrœðo sina. oc vitiaðe hann hennar sva oft at hon var með barne. Sem hon fann at hon var með hofn. Þa sende hon eftir Milun oc cærðe firir honum oc sagðe honum atbvrð sinn. at hon var með barne. oc sacar hans hafðe hon tynt allre sœmð sinni oc foðurleifð oc allu aðru goðo. Milun svaraðe henni at hann vill gera allt þat er hon vill leggia til raðs. Þa kvað hon. Er barnit verðr fœtt. skalt þu senda systur minni. er gift er i Normandie. ric oc auðig. kurteis oc hyggin fru. Bit um hals þui fingrgullit. oc man ec sennda með barneno bræf mitt. at þa er hann er fullkominn maðr at vexti oc kvnni skil oc skynsemð. þa fae hon honum bræfit oc fingrgullit. oc segi honum at hann varðveiti vel. at hann megi af þessu finna foður sinn. Siðan sem hon hafðe fœtt eitt sveinbarn fagrt. þa festu þau fingrgullit um hals sveininvm. oc var hann sva buit brott sendr faður systr sinni. er vel toc við honum oc mioc unni honum. Þa er hon vissi[3] hvaðan hann var. þa let hon hann elskolega oc með mikilli virct fostra. Milun brott fór ór fostrlannde sinu með oðrum riddarvm. at fá sér leigu oc frægð. En unnasta hans er eftir sat heima var þui nest gift einum rikum oc raustum riddara oc aflugvm hafðingia. En þa er hon vissi at faðer hennar skyllde gifta hana. þa bar hon atbvrð þenna með miclvm harm. At brvðlaupi hennar leiddi faðer hennar hana til spusa sins með mikilli[4] tign oc sœmd.
2. Sem Milun kom aftr i fostrlannd sitt. þa kunni hann illa at hann hafðe latet unnasto sina. oc var mioc ryggr oc hugafullr. Þa lét (hann) gera bræf oc inzigla. oc atti hann elftr eina er hann mikit unni. hann batt brævit um hals ælftar sinnar. oc batt unndir fioðrum hennar. oc kallaðe til sin einn af skialldsveinum sinum oc sagðe honum orðsending sina. Gac skiott kvað hann. oc skipt klæðom þinom oc bunaðe þinum. þa skaltu fara til castala frv minnar oc hava með þer ælftr mina. Hygg at at þu mættir þui aleiðis koma. at annattveggia þionastomær eða þionastokona fœre fru minni þessa ælftr. Scialldsveinninn gerðe þegar sem herra hans bauð honum. oc toc ælftena oc for leiðar sinnar brot um miðian bœen. Nu er hann kominn at borgarliðeno. þa callaðe hann til sin gæzlomann oc durvorð borgarliðsens oc sagðe. Vinr kvað hann. lyð orðvm minum. Ec em fuglare oc livi ec við veiði mina. oc
