ragr riddare. en þo mæli ec ei þetta til hans. Đa lo mæren oc svaraðe. Kynleg ero mer svor þin kvað hon. þat samir ei at þu amælir honum. eða villtu at hann drepr sic sacar min. Þat veit trv min kvað hann dvergrinn. nv finn ec at sannu at þu annt honum. oc þu fylgir raðom oc eggian harparans. Đat er hordomsmanna livi. þar sem þeir venta giafar oc gœzkv. lutaz þeir i slica syslu. Nu fyrr en þau luku rœðu sinni. þa kom harparenn at leita svara meynnar um þat er hann hafðe fyrr rœtt við hana. oc hafðe hann heyrt allt þat er dvergrinn mællti. oc hann mællti þa reiðr til hans. Vesæll kvað hann. allz engi ertv. illr oc vanndr oc af acrkorlum vesæll auki. þat være verðuct at ec skyta fœti minvm firir briost þer sva miklo hoggi. at þu lægir sprunginn af. er amælir dyrlogom hofðingia. oc sva mynda ec gera at visv ef ei være þessi iungfru. Dvergrenn sortnaðe allr oc svaraðe harparanom. at hann laug. Eigi em ec vandr maðr. Ec em kvað hann gvðs skepna. oc heuir nattura geuit mér vit oc skynsemd. kurteisi oc goða kvnnasto. En þu hevir illa syslu oc vand atævi. Đa mællti mæren at þeir skylldo hætta deilld sinni. Harparenn spurðe þa meyna vilia sins. Mæren svaraðe hans orðum. at hon vill fylgia hans raðom. oc þui fram fara er honum synizc. En þess bið ec kvað hon. at þu geuir upp reiði þina dvergi minum. Oc iatte hann henni þegar með goðvm vilia bœn hennar. oc tóc hvart þeirra i hond annars. oc gengv til herbergis Guruns. oc ero þeir nu felagar framleiðiz. Þa leiddv þau Gurun a einmæli[5] oc sogðu honum timann nér hann skylldi finna hana. oc var þa dvergenom allr hugr á at þau skylldo finnazc sem fyrst. Gurun stoð mioc arla vpp oc klæddizc ricri gangveriv. Drottning gecc þa (i) kirkiu. en dvergrinn leiddi þa riddarenn i drotningar loft. þar sem mæren var. En hann hafðe ihugat þat sem hann villdi mæla til hennar. oc bað þa hennar með hœvilegum orðvm oc vel skipaðom. Sem mæren hafðe heyrt orð[6] hans. þa iattaðe hon honum ast sina. at hon skal hava hann sem unnasta sinn. en hann se a þat at hann gere sva mikit firir hennar sakir sem honum samir at gera sacar vnnasto sinnar. Oc iatte hann þui oc þackaðe henni. Nu heuir Gurun þat með fręlsi oc leyui at kyssa oc halsfaðma hana oc atti hann mioc lengi við hana með kurteisum leikum oc sœtum kossum. Dvergrenn hugðe vannlega at viðrskifti þeirra. oc lo mioc at leic þeirra. oc ihugaðe hann þa oc mælltizc einn viðr. Þessi riddare kvað hann kann vel kyssa. macara være at hann kynni iamvel riða með riddara vapnvm.
3. Þesso nest for Gurun til herbergis sins. oc fylgdi dvergrenn
