heim i fostrland[7] sitt. oc hirti dryckinn i kerallde einn litlu oc hafðe med sér. Nu er sveinninn feginn oc glaðr. Er hann var heim kominn. þa dvaldizc hann litla stunnd i fylki sinn. oc for þegar til konungs at biðia dottur hans. Konungr syniaðe honum ei dottvr sinnar. en þo let hann sem sveininvm være þat mikil heimska oc urað. Oc einn dag lét konungrinn stefna eftir vinum sinum sacar dottur sinnar oc sveinsens. er viðr vill leita at bera dottur hans upp a fiallit. oc samnaðizc þar þa mikit folc at sia þann atburð. Sem stefnudagrenn kem. þa var sveinnenn þar fystr allra oc gleymdi eigi drycc sinvm. A eingivnvm hia Seine borg[8] samnadiz þa sa hinn micli mannfiolde. Konungrinn lét þangat koma dottor sina. var hon i engvm klæðom nema serc einum. Sveinninn toc hana i faðm sér. oc fecc henni dryckinn. þui at hann vissi at hon minndi ei svikia hann. En þat man ecki tea honum. þui at engi hofsemd var með honum. Hann lióp með henni sem hann matti skiotazt. oc er hann var kominn i mitt fiallit. sacar fagnaðar þess er hann fecc af meynni. þa gleymdi hann drycc sinum. Sem mæren kende at hann mœddizc þa mællti hon. Unnasti kvað hon. drecc drycc þinn. þui at (ec) kenni at þu mœðizc. drecc oc enndrnyia styrc þinn. Þa svaraðe (hann). Ec hevi yrit afl unnasta. ecki mœðizc hiarta. oc fyrir þui vil ec engvm kosti huilazc. Sem hann hafðe upsót tva luti feallsins. þa fell hann nalega niðr i uvit. Mæren bað hann morgvm bœnum. Unnasti kvað hon. drecc læcning þina. En hann villdi eigi heyra orð hennar ne trva orðvm hennar. oc for micla ferð með henni. oc komz hann þa upp a fiallit með henni með mikilli pining. Þar fell hann niðr oc stoð alldri siðan vpp. oc rann hiarta hans allt or honum. oc la hann þar þa svabuit sprunginn.
4. Mæren sem hon sa vnnasta sinn. þa hugðe hon at hann lægi i úviti. oc settiz hon a kne i hia honum. oc villdi geva honum dryckinn at drecca. En hann matti allzecki mæla. nema með þessvm hætti do hann sem nu er sagt. Hon kærðe þa dauða hans með havo ope. oc kastaðe þegar keralldeno frá sér er drycrenn var i. oc rann drycrenn or oc dreifðizc uiða vm fiallit. sva at allt þat fylki bœttiz af þui. fyrir þui at þar fvnnuz morg goð gros siðan. er morgvm monnum bœttiz er af drvcku þeim drycc. Nu er þat segiannde yðr fra meynni er sva var hyggin oc heyvesk oc hin friðazta. at hon fell þar niðr oc do af harm hia unnasta sinum. En þeir er biðv þeirra er þeir sa at þau komo ei ofan. gengu þa vp eftir þeim. oc funnv þau bæðe dauð. Þa fell konungr niðr oc la lengi i vuiti. oc bar sva mikinn harm at varla loddi liuit i honum. oc allt fólkit er þar var samnað bar með
