vaskr maðr oc hinn curteisazti. oc konungr lofaðe hann mioc oc var honum hinn kærasti. Þau rœdduz oft uið oc vnni hvart þeirra oðrv[4] tryglega. oc leyndu sem bazt. sva listvlega at eingi gat funnit ast þeirra. En þat angraðe þau mioc at þau matto ei finnaz ne saman koma. Sveinnen ihugaðe at honum var betra at biða með biðlunnd en skunnda með heimskre rapan. oc af fallannda von missa tilsio sinnar oc vettannde vanar. Hann var mioc astbynndinn af henni oc hon af honum. Þui nest bar sva at. at sveinnen kom til vnnasto sinnar er sva uar friðr oc vel mannaðr. oc kærir firir henni astarangr sinn. oc mællti at hon skylldi ei lengr valca hann i astarbanndum. oc bað hana fylgia ser i brott oc kvaz ei lengr bera þenna angr. En ef hann bæðe hennar oc hefðe þat uppi verit firir feðr hennar. þa vissi hann at faðer hennar vnni henni sua mikit. at hann minnde eigi gifta hana honum nema hann gæti borit hana i faðmi sinum upp a fiallit. Þa mællti mæren. Vnnasti quað hon. ec veit at visu at ei getr þu borit mic. þui at þu ert ei sva craftugr ne aflugr. En ef (ec) fylgi þer i brot. þa man faðir minn iafnan lifa með harm oc hugsott. reiðr oc angrfullr. En guð veit at ec ann honum sva mikit. oc sva er hann mer mioc kær. at alldri vil ec honum angr gera. Þu verðr annat rað at hafa. þui at þetta hugnar mer vist ei. Ec a eina rica frændkono með rikum eignvm ut i Salernaborg. hon hevir þar[5] lengr verit en fimtigi vetra. oc er hon fullkomin i allzkonar læcnis kunnasto oc lengi vm þa kunnasto velt. hon kann allra grasa oc rota skyn. Ef þu villt til hennar fara oc fœra henni bræf mit oc syna henni atburð þinn. þa man hon til leggia rað oc rœct. oc þau buðcagros gefa þer oc fa þer þa drycki. er mikinn kraft oc styrc manu gera þér. Siðan sem þu aftr kœmr i þetta fylki þa skalltv biðia min firir feðr minvm. Hann man kalla þec bernscan oc segia þer formalann. en þu iatta honum giarnsamlega. með þui at ei ma með oðrvm hætti vera.
3. Sem sveinnen hafðe heyrt rœðo oc rað hennar. þa huggaðezc hann mioc oc þaccaðe henni. oc toc hann leyui af unnasto sinni oc for i fylki sitt. oc bio ferð sina skyndilega oc for ut i Salernaborg. oc huilizc þar oc mællte við frændkono unnasto sinnar oc fec henni bræuit. er hon sendi henni. Sem hon hafðe yuir séét bræuit. þa mællti hon at sveinninn skylldi dveliaz með henni til þess er hon hafðe reynt alla meðferð hans. oc styrcti hon hann þa með læcningum. oc fecc honum þesskonar drycc at alldre verðr[6] hann sva valcaðr ne moðr. er hann a bergir þeim drycc. þa fær hann þegar fullkominn styrc oc fullgort megin oc allt afl. Sem hann hafðe þetta syst. þa for hann
