hon þa reiðom orðum. Þu hinn illgiarne oc hinn dalegi dvergr. hui villdir þu suikia þenna hinn dyrlega mann. oc laust hon dverginn með lofa sinum firir briost honum oc mællte. Fly undan með honum sem skiotast mattv. Oc foro þeir þa eftir með miclum skunnda til ellzens sem þeir mataðozc. oc kennde Desire at hann var skeinndr mioc oc hallaðezc a siðu sina. oc fann at dvergrenn spottaðe hann. oc nalega komit honum i vandræðe. Iafnskiót sem hann leit dag oc dags lios. þa setti hann soðul a hest sinn oc gyrðe hann fast oc steig a bac honum. oc stefnde aftr i fylki sitt at hann var mioc siðusar. oc var honum þat mioc lengi með miclum verc oc meinlætum.
11. Mioc lengre stundo sidan liðinni. þa veitti konungr hirðlidi sinu i Calatir i castala sinvm. oc var þat at pikisdogum. Konungr bauð til þessarrar veizlu ollum sinum villdaztom grannom. iorlum oc lenndum monnvm. oc komo þangat flestir allir sem þeim samde til herra sins. Oc at þessarre veizlu var Desire. þui at konungr vnni honum yuir alla þa er honum varo kærer. Nu eptir[19] hofuðtidir þa gengo or kirkiu allir menn. oc konungr skylldi matazc. oc konungr sat i hæstu sæti. þa kom inn ridande inn i hollena ein[20] hin friðazta iungfrou a huitvm hesti hinum hœgazta. með henni var oc ein iungfrov a huitum mul. þær varo riculega klæddar. bunaðr þeirra var betri en hunndrat marca brennz féar. þær baro fram þa tva sparhauca. Konungr oc hirð hans hugðo vandlega at þeim. þær varo sva eincanlega friðar. at engi hafðe fyrr set þessom iamfriðar at vexti oc at allre licams fegrð. Þessum meyium fylgde hin þriðia mær eigi i ollvm heiminvm fannz hennar maki at fegrð oc friðleic. oc namo staðar fyrir konungenom. Su er ellzt var heilsaðe konungenom. Herra konungr kvad hon. skil orð min. Ec em her komin a funnd yðarn oc fœre ec yðr þesse tvau hin friðo born. Gevið sveini þessum riddara vapn. oc gerit slic rað firir meynni sem þer vilit. oc tign yðarre[21] samir. sua at tign yðor sœmdizc af. At sonnu kvað hon em ec moder þessarra barna. en herra Desire faðer þeirra. Vel samir yðr firir at sia friðum bornum sva goz riddara oc slicrar frov sem ec em. sacar tignar yðarrar oc sœmdar. þui at ec em hingat komin or minv lannde. Þa svarade konongrenn. hin friða frov kvað hann. giarna iatta ec þer þat er þu beiðizc. Ec skal gera oc frouva eftir mætti minvm. Stig af oc kom at sitia oc matazc með oss oc skemtið yðr. Þat gœre ec vist ei kvað hon. fyrr en þer hauit þat gort er (ec) biðr yðr. Latið mic nu fyrst pusaz unnasta minvm. oc skal hann siðan fylgia mér. þui at ec vil bua með honum at gvðs logum. oc sva skal hann bua með
