angre vel sva tolf manaðe. oc leto þa allir sem hann være farenn. oc sialfr sagðezc hann dauðvenn. Nu sem þeir tolf manaðer varo liðnir siðan hann varð sivcr. þa bar sva at. at skialldsveinar hans oc þionastomenn gengv frá honvm i einvm tima meðan hann svaf. Sem hann hafðe lengi sovit. þa vacnaðe hann oc vppsettizc. oc þótti honum þat kynlect oc mislicaðe honum þat mioc. at hann (er) sivcr oc staddr einnsaman. Sem hann var i þessarre ihugan. þa kom vnnasta hans at rœða við hann. oc kennde hann hana þegar oc hugði lengi at henni. Af þeirre hvggan er þa fecc hann hallaðizc hann a olnboga sinn i reckivnni. Þa kallaðe hon a hann oc mællte. Desiret kvað (hon). mioc ertv nv farenn. fœlltr oc spilltr. hui villtv deyða þic sialfr. þat er engv nyt. costa viðr at rettazc. Nu hevi ec lengi hatað þec. oc þo hevir þu sialfr valldet. Þu gecc til skrifta oc sagðir vpp syndir ockrar. Nu fær þu alldri siðan fingrgvllit sem þu fyr hafðer. Þótti þer sva þungt lass i ast minni. Ei var viðskifti ockat hofvðsynd. þui at alldre var ec manni pusat. oc alldre gaf ec manni trv mina hiuskaps handzolum. þu at oc enga spusu. oc alldre festir þu þer kono. Nu með þui kvað hon. at þu leitaðer þer skriftagangs at þarfleyso. þa ertv varla froðr maðr. þui at ecki tioar skriftagangr þeim er eigi vilia af lata syndvm sinum. Sva ihugar þu. at ec vilia gera þer galldra með udað. en ei em ec þesskonar ilsku vetr. Þa er þu gengr til kirkiv at biðia fyrir þer. þa skalltu mic sia stannda i hia þer. oc taca vigt brauð með þér. En þu heuir mikit misgort við mic. en ec hevi of mioc elskat þic. Nu skal ec sva oft vitia þin. at hveriv sinni skalltv sia mic oc leica þer uið mic. Hætt nu oc aflat hormvm þinum. alldri fær þu mein af mér sa er leitar skriftagangs oc uppsegir syndir ocrar. Þa svaraðe riddarenn henni. Hin friða frv min kvað hann. guð þacki þer. af þessarre vitian þinni em ec huggaðr oc heill. alldri fyrr fec ec sva mikinn fagnað. Þui nest hvarf hon oc for brott. Af þessum fagnaðe hvarf sótt hans oc mincaðu harmar hans oc hugsottir. Siðan sem honum bœttizc oc hann var fœr til kirkiu at ganga. þa sa hann unnastu sina standa i hia ser oc taca uigt brauð með ser. oc stannda fyrir crossenom oc signa sic. oc rœddi hon þa sva oft uið hann sem honum licaðo oc batnaðe honum þa skiott oc bœttizc. at hann kendi ecki sottar. Hann hellt þa slict kostnade vpp sem fyr gerðe hann. aðr en unnasta hans reiddizc honvm.
8. Konungrenn unni honum með fullkominni astsemd oc ubrigðelegre vinattu. oc dvaldizc hann þa með konunge netr oc daga. oc bar þa sva at hann for með honum a væiðar i morkena at skemtan sinni. oc varo þa fœrðir þeim bogar oc orvar at skiota dyr i morkinni.
