raðgiafa hans. Let hann þar hallda riddaranom er fængit hafðe hænnar. en hana let hann setia æina ser. oc þrœngia hænni sua mioc. at sakar astsemdar oc ognar konongs þa upp sagðe hon allt þat sem til var um hinn fyrra bonda sinn. huersu hon oc hann toko fra honum klæði hans. oc huersu hann taldi hænni alla atburði sina. huersu hann hamskiptizk oc huert hann for. oc sagði at siðan er hon let taka klæði hans fra honum. þa var hann huergi seenn þar i fylkino. Hyggr hon at visu oc tryr at sonnu. at þetta dyr se ivanarlaust boande hennar oc herra. Þa krafði[7] konongrenn klæði oc gangværiu hans af hænni. oc kuaðsk at visu vilia hava. huart sem hænni likar eða mislikar. oc let hann þa hana aftr bera bunað hans. En konongrenn let þægar bæra til hans. oc villdi hann ækki til siá. er fyrir hann var lagðr. Þa mællti hovuðraðgiafe konongs til hans i æinmæle. sa er fyrr hafðe raðet honum um Bisclaret. Herra sagðe hann. æigi gere þer nu rétt. Alldregi man hann her taka klæði sin i augliti yðru. ne or ganga hann sinum fyrir sua morgum monnum. Þer seð huat til gængr. honum þykkir skomm oc suivirðing at skæpnu sinni. Latið læiða hann æinn saman i svæfnhus yðart oc bunað hans með honum. oc latið hann vera æinn saman miok langa stund. Konongrenn sialfr læiddi hann i svæfnlopt sitt oc byrgði sialfr oc læsti allar hurðir yvir honum. Sem nokkor stund var liðin. þa gæcc konongrenn aftr oc fylgðo honum tvæir iarllar. oc er þæir kuamo i svæfnloftet. þa fundo þæir riddara klæddan ollum bunaðe sinom sofande i rækkio sialfs konongsens. Þægar sem konongrenn læit hann. þa skundaðe hann at honum oc lagðe hendr um hals honum oc kysti hann morgum sinnum. sua var hann feginn af fundi hans.
9. Sem þetta var sua buit þa gaf konongrenn honum myklo mæira en hann hafði aðr oc ver kunnum yðr at sægia. Þa rak konongr brott or þui fylki kono hans oc gærðe hana utlæga um alla hænnar lifdaga. oc fylgðe hænni sa er fengit hafðe hænnar. þui at hon svæik bonda sinn fyrer saker hans. Siðan atto þau morg born oc varo oll auðkænd. Margar konor komo af hænni oc hænnar afspringi. en allar varo afnæfiaðar oc næflausar. Nu finnzc æigi þat at sannare se þesse atburðr en ver hovum yðr sagt. þui at mart gærðezt kynlegt i fyrnskonne. þat er ængi hœyrir nu gætet. En sa er þessa bok norrœnaðe hann sa i bærnsko sinni æinn rikan bonda er[8] hamskiftisk. stundum var hann maðr. stundum i vargs ham. oc talde allt þat er vargar at hofðuzt mæðan. Er fra honum ækki længra sægiande. En Brættar gærðu lioð Bisclaret af þæssare sogu er þer havet nu hœyrt.
