holl oc hirðliði. oc mællto þa flæstir huat þæsso myndi gægna. þui at hann let alldregi sua fyrr at ængom manne innan hirðar ne þæim er þannog varo komandi. oc rœddo þa at hann man þetta æigi hava gort saklaust. At visu kuaðo þæir hævir þesse riddare nokot mæinat honom oc misgort við hann. at hann synir honom mæira grimlæik en engom oðrum þæim er her hævir fyrr komet. oc villdi giarna hæfna sin æf hann mætte. oc stoð sua buit at þui sinni. Nu sem konongrenn hafðe rikolega væitt væizlu sina. oc tigurlega halldet hana. þa tok sa hinn mykle fiolde iarlla oc lændra[6] manna oc riddara lœyvi af konongenom hæim at fara. En i brottferð þæirre var sa riddare fyrst allra er Bisclaret villdi bita fæginn at hann brott komsk. oc var þat æigi kynlegt at Bisclaret villdi sin a honum hæfna. er clæðe hans tok. sua at hann mætte (æigi) ham sinum skifta aftr.
8. Nu var þess litil stund amillum at þesse hœyverski konongr for oðru sinni a dyravæiðar i þessa somu mork er hann dyret i fann. en Bisclaret fylgðe honum. Um kuælldit sem konongrenn kom silla or morkenne. þa var tekit honum rikt hærbærgi i þui hinu sama fylki. Sem kona Bisclaret fra oc vissi at konongrenn var þar komenn. þa klæddezt hon sem pruðlegazt oc um morgenenn kom til konongsens at hitta hann. oc let fœra honum með ser margar rikar oc fagrar forner. En þægar sem Bisclaret sa hana þangat komande. þa gat æigi halldet honum. oc ængi hæft hann. hann liop at hænni sem oðr væri oc matto aller sia huersso væl hann hæfndi sin. Hann upp ræistizc oc ræif af hænni klæði sin. ænga suivirðing matte hann mæire gera hænni. Þa hæitaðozc aller við hann. oc myndo þæir hava bart hann. ef æigi være þar æinn hygginn maðr. er mællti til konongsens. Hærra kuað hann. lyðit þui er ec vil rœða til yðar. Þetta dyr hævir miok lengi með oss veret oc huerr sem æinn varra manna hævir oftsamlega set þat oc gengit ner þui bæði nætr oc daga. en alldri syndi þat grimlæik ne alldri ængom manne ufrið fyrr en kono þessare. er her siom ver komna. Þat væit guð oc tru min. at fyrir huetvitna hævir hann nokkora sok oc ræiði a hænni. sua a bonda hænnar. Þæssa kono atte sa riddare er yðarr var hinn kæraste vinr. en nu er miok langt siðan er menn hava sua mist hans at engi væit huat af honum er orðet. oc allz ækki hovum af honum frægit. Takeð þessa kono oc lateð œngia henni til þess er hon upp sægi hui þetta dyr hatar hana. hon man syna þat sem hon til væit. Marga kynlega atburði havom ver her set i Brætlandi. Konongrenn lyddi oc samþyktizt þægar rœðo oc raðe hans. þui at hann var hinn hyggnasti
