þinn þic biðiande. Sa hinn riki herra oc hofðingi het henni sua mykit. oc sua oft bað hann hana miskunna ser. at hon fæsti honum asta vilia hans. en hann iattaðe hænni sialfan sec. oc gaf þa huarttvægia þæirra oðru samband sitt með umskifti fingrgulla sinna. oc fæsti huart oðru oruggan trygglæik upp a tru sina, oc hælldo þau væl handsol sin með tryggri ast. oc stoð þa mioc lengi sua buet astarþokke þæirra sua at æigi kom upp fyrir aðra menn. En huerio sinni er þau sotto stæfnu fundar sins. þa let sa hinn riki herra gera hirðliði sinu kunnegt at hann var bloðlatenn. oc varo þa byrgðar allar hurðir[10] svæfnloftanna. oc var engi sua diarfr at þar þorðe at koma. nema æftir honum være sænt. En um nætr kom hon til hans oc um nætr for hon fra honom er hon unni sua mikit. En rikisstiore herrans hellt vel oc virðulega allt hirðlið hans oc gærðe orskurð allra mala oc saka þæirra er sættar varo. Hann unni þessare fru mioc længi sua trygglega at æigi var hugr hans a annarre. þui at hann villde ænga pusa ser. oc mællti at ængi skylldi þæss geta. En raðgiofum hans oc vinum mislikaðe þat miok oc sagðo þat vera mykit urað. oc rœddo þæir slikt sua openberlega at kona ræðesmannzens hœyrði roð þæirra oc rœðor oftsamlega. oc likaðe hænne þat allilla. þui at hon ottaðezc þat at hann myndi fyrir lata hana. oc at hon myndi tyna ast hans oc felaglegom vilia.
7. Siðan sem hon matte at komazt at rœða við hann oc gera honum giarna slikt bliðlæte sem hann girntizc kossa oc halsfong oc likams losta. þa stygðizc hon honum oc rygðizc oc gærðizc sua harmsfull. at hon gret undarlega mioc sua at hon higsti af sorg oc grate. Sem herra Ekuitan spurði hana hui er hon let sua rygglega oc huat hænni var. oc huerr slikan harm vakte hænni. þa suaraðe hon. Ec græt sagðe hon saker þin oc okkarrar astar. þui at ast okkor man snuask mer i mykinn harm oc angr. Ec væit at visu sagðe hon at þu mant kono pusa. en ec man vera þa hatað oc hafnað. huat man þa verða af mer er ec em fyrir laten af þer. Ec scal þa siolf fyrir fara mer. þui at ec se mer enga huggan þa er skiotare luki minum harmum en dauðann.
8. Þa suaraðe henni Ekuitan af mykilli ast. Hin friðasta unnasta min sagðe hann. ottazk allz ækki. vit þat at sonnu oc tru at fullo. ef herra þinn lykr nasom oc sinom dagum. þec skyllda ec gera fru oc drotnengo allz mins rikis. valldz oc hirðliðs. allra minna æigna oc kastala. Þægar sem hon hafðe hœyrt þa þakkaðe hon honum goðvilia hans með mikilli avusu oc mællti2. Ef þer herra trygguið mer.
