gætr æigi vart sec fyrir valki. oc kærði hann mioc harm sinn oc mælltiz æinn við.
4. Hov herra guð sagðe hann huilik orlog oc harðr atburðr hava læitt mek i þætta fylki. at harmr oc angr[6] sua hava bundit mec sarom sorgum af fru þessarre er ec hæfi[7] her sét. oc losteð hug minn oc hiarta sua unytri ahyggio oc allan mec fra tekit sialfum mer með sua kynlegom hætti. at skynsemð min ter mer ækki. oc valld mitt oc sua mikit riki er mer mæirr harmr en huggan. Ec skialfr allr oc þo usiukr. Mec ventir at ec værði ælsca hana. oc hallda henni trygglega ast mina oc æinorð. sua sem ec villdi at hon gærði mer. En ef herra hennar oc pusi verðr við varr nokkorri niosn oc umsát. þa man honom at visu mislika miok. En þo at sua se þa ma þat vel setiazc. hælldr en ec fyrir faromc oc tynemc af akefð oc ohofsemð astar hænnar. Osyniom være hon sua frið fru ef hon scal vela um æinn bonda. oc ængan æiga hia unnasta. Engi maðr er sa livande. ef þæssi fru væri honum unnandi. at hann myndi æigi bœtazt af henni. ef hann væri hennar tryggr unnasti. En ef ræðesmaðr minn spyrr þetta. þa samer honum æigi illa kunna. Eiga ma hann hana en æigi æinn saman. at visu vil ec at hann miðle hana við mec. Sem hann hafðe mællt þætta. þa andvarpaðe hann af ollu hiarta. oc la þa enn kyrr oc ihugaði. Oc siðan mællti hann. Til huers sagðe hann eða hui hævi ec slikan angr. oc gere ec mér uró. Enn er mer okunnegt huart þessi fru likar eða æigi at ec se unnasti hænnar. En ec skal vita sem fyrst huart hon hævir nokot kænt þess er ec kenni. Ec skal nu hætta oc hafna þessom hæimska harm er byr i astar oviti oc œrslo. er gerer mer sua mikinn angr ec uró. at ec fęr æigi huilld ne ró. en nu er langt liðit siðan er ec for her at væiðum. Nu er daga tok þa ræis hann upp þægar oc klæddizt sa hinn riki maðr þægar oc hofðingi allz þæss rikis. er mykla pining hafðe haft þa nott. hann upp ræis oc for þægar a væiðar. En skiott kom hann aftr oc kuaðs vera siukr miok oc gekk hann þægar i hitt innzta suæfnhus oc lagðezt[8] i rækkio. Ræðesmaðr hans oc rikisstiori varð ryggr oc harmsfullr af þunglæik sins herra. en hann væit æigi huat sott hann hævir. þui at æigin kona hans er sottar sok herra hans. Hon bryddir hann oc gaddar. hon œnguir honom oc hann angrar. hon er hans riðusott oc ma vera honum sem sarbót. En at gæra ser huggan oc skæmtan. þa sendi hann æftir hænni at rœða við hana. oc sagðe hann hænni þa oc syndi hænni allan vilia sinn. oc gerer henni kunnegt at hann dœyr fyrir sakar hænnar. Hon ma frialsa
