leto þæir rita til aminningar i strænglæika lioð oc af þæim gera til skemtanar. oc varo mioc margir þæir atburðir er oss samer æigi at glœyma er viðr læitom lioðabok at gera.
2. Einn rikr maðr oc herra hœverskr oc kurtæis hofðingi oc ræfsingastiore Namsborgar Ekuitan at nafni. hinn vaskaste i vapnom hinn traustasti i riddaraskap. vinsæll oc frægr i sinu fostrlandi. let lika ser skæmtan oc kurtæisi. riddarascap[2] oc hirðsiði. en allan hug ohofsamlega lagðe hann a aster oc kuenna þokka. þui at þæir er miok ælsca tyna skynsæmð rett at skilia. Herra Ekuitan atte ræðesmann æinn er var raustr riddare vel mannaðr oc tryggr maðr. þessom hafðe herra hans fengit gaumgæfð oc gæzlo allz rikis[3] sins. með rettyndom oc ræfsingom. oc for hann sua vel með manna malom æftir logum oc landsiðom. at engi vandi kunni sa geraz at herra hans þurfti i at valkazt[4]. þui for hans iafnan at skemtan sinni með hundum oc haukom at væiða dyr oc fugla oc riddarar hans oc hirðsvæinar. En ræðismaðr hans atte puso oc æigna kono. af þessari kono varð ollu þui riki siðan harmr oc hormung. Þesse fru var sua frið orðen at væxti oc fægrð oc allri likams skæpnu. at þo at natturan hæfði hænni huætvitna gevet þat er til fægrðar væri. Engi var sua ræinlifr munkr i allu þui riki. er hann sa nokkora stund annlit oc alit hænnar at hann myndi æigi skiott snua allum hug sinom til hænnar oc allum hug at unna hænni.
3. Herra Ekuitan er hofðingi oc herra var þæss lanndz oc rikis hœyrði[5] lof fægrðar hænnar oc frægðar. at engi var i ollu þui konongs riki iamnfrið hænni. Hann sendi hænni oft astsamlegar kueðior oc rikar giaver oc optsamlega girntisk hann felaxskaps hænnar. Þui nest kaus hann æinn fagran dag at fara þangat með famenni at skemta ser sem ræðesmaðr hans bio. oc til þess kastala er su hin friða fru var fyrir. Hon herbyrgði hann þar um nottena. þa er hann kom af skemtan væiði sinnar. Nu mæler hann við hana sua mart sem honom likar. oc ma hann nu syna hænni allan huga sinn oc vilia. oc fann hann hana hygna oc hœverska oc goðviliaða. hina bliðasto i orðum. oc sœmeleg i hirðsiðum. oc sua vel ser likande yvir allar þær er honum hofðu fyrr hugnat. Oc af þessare viðrrœðo hennar er hann nu sua inætiaðr ast hænnar. at alla nott fecc hann huarki huilld ne svæfn saker þessarar fru. er hann hafði ollum hug sinum til snuit. Sua er hann af ollum hug oc henni um snuinn. at hann er allr angrs fullr oc ahyggio. oc verðr hann nu allr til hænnar horfa. þui at hann
