Fru sagðe hann huat kærer þu. með þui at vit erom satt oc samþykk oc engi lutr með okr til angrs oc uroar. Allt se upp gævet þat er þer þykkir at vera. Sæg mer vilia þinn. oc huat þu kærer.
13. Herra minn sagðe hon. með þui at þer havet upp gævet saker minar oc syndir. þa lyðit þui er ec sægi yðr. Miok longu saker hæimsku minnar amællta ec graunno minni oc mismællta ec um tviburur hænnar. oc mistok ec imote mer sialfre. Þui at þui nest tek ec við hofn. oc fœdda ec tvær dœtr. en aðra lœynda ec. oc let ec kasta hana fyrir kirkiudyrr. oc þetta yðart pell um let ec fylgia henni. oc þat fingrgull er þer gavot mer. þa i fyrstunni er þer rœðdoð við mec um hiuscap okkarnn. Oc ma yðr æigi lengr þetta lœynazc. þui at nu er pellit oc fingrgullit fundit oc dotter okkor er ec hugðumc hava tynt. þæssor iungfru er at sonnu[17] okkor dottir. er þæssi riddari hævir mioc ælscat. frið oc kurtæis allom sœmelegom siðom lærð oc lofsæl. er nu hævir pusat systor hænnar. Sem faðer hænnar hafðe þætta spurt. þa varð hann mioc feginn oc mællti. Með þui kuað hann at guð gaf oss þetta at vita fyrr en syndin aukaðezc oc tvæfalldaðizc. þa gacc með mer dotter min. Oc fagnaði þa mioc su hin unga frú þæssom atburð er hon hœyrði. En faðer hænnar gecc þægar skyndelega æftir magi sinom. oc ærkibyskop hafðe hann þangat með ser. oc taldi þæim þænna allan atburð. Sem riddarenn hafðe þætta spurt þa var hann alldri fyrr sua feginn. En ærkibyscop sagði at honum samði at skilia þau um morgonenn. oc siðan pusa honum unasto sina. Faðer hænnar gaf mage sinom halfar allar æigner sinar með goðvilia. þui at hann var honum hinn kærasti oc hinn kurtæisazti herra. oc væitti þa moðer hennar brullaup með mikilli sœmð oc goðem fagnaðe. Siðan sem þau komo hæim i fylkit oc fostrland sitt. þa hofðu þau með ser Hæslu dottur sina. oc var hon siðan rikolega gift auðgom oc agætom herra. Nu sem [þessi atburðr[18] upp kom oc spurðizc. um allt Brætland. þa likaði Brættom at koma þessa sogu i strenglæiks lioð. oc kallaðo þætta æskio lioð. en i valsko lai de fræðni.
III.
Equitans lioð
1. Dyrleger menn oc daðafuller. hygner menn oc hœverskir voru i fyrnskonne i Brætlandi at riki oc at rœysti. at vizsko oc at vallde. at forsio oc kurtæisi. er um atburði þa er innanlandz gærðuzt. at kunnigir skylldo vera viðrkomandom oc æigi glœymazt okunnom. þa
