rœðom. oc hafði hann hana þa brott með ser. oc hafði hon siolf þa i sinni gæzlo fingrgull sitt oc pell. Þui at þegar sem hon var fullkomen at vexti oc vizzko. þa fecc abbadis i hænnar gæzlo oc mællti. Þu vart her sagðe hon funnin i kirkiogarðe varom undir hinum mykla askviði. oc fylgði þer þetta fingrgull oc þætta pell. nu gæt siolf. þui at ækki var[8] fé mæira funnit með þer. Nu hævi ec siðan varðvæitt oc virðt oc sœmt þec oc siðat lært þæc goðom kenningom hœverskri oc kurtæisri[9] kuensku. oc fostrat þec oc framm drægit sem æigna frændkono mina oc fostrdottor iafnan við villd oc virðeng.
8. Nv sem mæren hafðe viðr tekit pellino oc fingrgullino. þa læsti hon i kistli oc hirti sem hon kunni bæzt oc villdi ængom kosti glœyma kistlenom æftir ser oc hafði hann með ser. En sa hinn riki maðr riddarenn. er brott hafði hana með ser. unni hænni hugfastalega oc tignaðe hana með ser virðelegom sœmdom oc riko yvirlæti. sua at ængi var sa hans riddara ne hirðmanna. svæina hans ne þionostomanna er æigi tignaðe hana oc þionaðe henni. oc æftir let oc lyðnaðezc[10] með fullom goðvilia. þui at hon likaðe oc væl þokknaðizc hueriom manni af gnogom goðlæik hœverski sinnar oc orlæik. Oc var hon oc herra hænnar miok lengi með myklom fagnaðe oc yndilego lifi sœmelega saman. allt til þess er riddarar hans oc vinir oc frændr kuomo til hans með rœðom oc raðagærðom sinum æggiande hann at fa ser æignar spuso. oc lata at fullo af þæssare. Sagðu at þat var fagnaðr þæirra ef hann ætti loglegan arva. er æigner hans oc rika ærfð mætti taka æftir hann. En þat verðr þæim harmr oc honum skomm oc skaðe. ef hann fyrer lætr saker frillu sinnar at æiga rettan arva af loglegri spuso. Þæir vilia honum alldregi þióna ne hafa hann fyrir hofðingia oc herra. nema hann gere þat æftir raðom oc rœðom þæirra. Sem hann hafðe rœðor oc rað þæirra hœyrt. þa iatte hann þui er þæir reðu. at pusa ser æigna kono æftir forsio þæirra. En nu se þer fyrir huar þat scal vera. at þat mege loglega vera.
9. Granni kuaðo þæir þer scamt ifra oss byr æinn dyrrlegr maðr rikr herra oc goðr hofðingi. oc hævir hann rœtt við oss. hann a æina dottor er arfi hans er. Með hænni mattu æignazt[11] oc auðgazt morgum oc rikum æignum. En su hin friða iungfrú dottor hans hæitir Hæsla. i ollu þesso lande er ængi friðari henni. fyrir þui skalltu nu skifta æskionni i hæsli. at askr berr alldri alldin ne huggan. en hasl berr netr oc skæmtan. Nu skulo ver at visu sysla þer þetta kuanfang. oc gærðu þæir þa sua mykit at af huarratvæggia holfu var þetta trygt oc staðfest iattat oc fæstum bundit. En nu er þat harmr oc hormung at
