at þetta for openbærlega um allt Brætland. sua at hiner skylldasto frændr hænnar oc hinir villdasto vinir hataðo oc hafnaðo hænni af þesso saklauso rope. Allar þær konor rikar oc fatœkiar er hænni varo kunnigar hafnaðo at vitia hænnar oc sia hana. Sua var hon miok hatað af þesso ropi at frændr hænnar hofðo ætlat at mæiða hana. Sa er i sændifærðena for talðe herra sinom allt þat er hann hafðe hœyrt þar mællt. En sa hinn goðe maðr varð mioc ryggr af þesso ropi. oc gat æcki at gort. nema hataðe oc hafnaðe sinni goðre spuso sua at iafnan siðan hafðe hann tortrygð a hænni oc let hallda hana i œngre gæzlo fyrir allzængan misværka hænnar.
2. En granna hænnar er laug a hana þesso rope (oc) suivirði hana saklausa. þrutnaðe af gætnaðe a þæim samu tolfmanaðom. oc gecc digr með tvæim. oc hævir guð nu hæfnt grannu hænnar. Oc er at kom burð hænnar. þa fœdde hon sialfre ser harm tvær dœtr. Varð hon mioc rygg oc harmaðe hormulega sialfa sec. Væsol em ec nu sagðe hon. huat scal ec nu gera. Alldri man ec fa sœmd ne soma heðan af. virðing ne vinsælld. frægð ne lofsælo. At visu em ec sviuirð. bonde minn man huervitna vera ropaðr hafnaðr oc hæddr oc hataðr. frændr minir oc vinir manu iafnan næita mer oc næikuæða oc alldri vinir minir vera. þa er þetta spyrsk. þui at huervitna þar sem upp kœmr af þessom atburð hævi ec fyrir dœmt sialva mec. þui at ec amællte ollom konom þa er ec laust þæim udœmom upp. at ængi kona mætte æiga eða fœða tvau bornn nema .ii. menn hæfðe læget hana. En nu er mer bærlega synt at ec hævi af æinum manne tvau bornn fœðtt. oc er nu minn lutr hinn dalegre. Sa er a annan lygr oc oðrum likar at amæla oc halla. væit ugiorlla huat ser sialfum kann at falla. þui at þæim mannum mego menn mismæla er mæira lofs ero værðir en þæir er (at) annarra livi tælia oc annarra manna lif lasta. en sina glœpi vilia alldregi hœyra. En nu at væria sialfa mec fyrir skomm oc svivirðing þa værð ec at myrða aðra mœyna. þui at hælldr vil ec þætta mandrap bœta við guð en verða fyrir hatre oc hafnan allra minna ættingia oc ropi allz folksens. fyrir þui at sonnu ef þetta kœmr upp fyrir unnasta minn oc frændr. þa man ec æiga allzængan vin þar sem nu a ec marga. þui at ec dœmda sialfa mec i róp oc hatr oc amæli allra dugandi kuenna. En þæir sem i svæfnlofteno svafo með hænni huggaðo hana oc mællto at þæir skylldo þat alldregi þola hænni at gera manndrap þæim vitande. þui at mandrap er hinn hœste hofuðglœpr. hættr fyrir monnum en haske fyrir guði. Með þessari fru var æin kurtæis mær miok nalæg frendkona hænnar rikrar ættar oc hœverskra manna. þesse hafðe lengi veret i fostre frunnar med villd oc virðing oc hino bæztta